Wzorzec FCI nr 347 BIAŁY OWCZAREK SZWAJCARSKI (Berger Blanc Suisse, White Swiss Shepherd Dog)
Kraj pochodzenia: Szwajcaria Data publikacji obowiązującego wzorca: 04.07.2011 Użytkowanie: Pies do towarzystwa i rodzinny. Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Bez prób pracy.
RYS HISTORYCZNY: Białe owczarki rozwijały się stopniowo jako odrębna rasa w USA i Kanadzie.
Pierwsze ich egzemplarze sprowadzono do Szwajcarii w latach siedemdziesią-tych zeszłego wieku. Urodzony w USA 5 marca 1966 roku pies o imieniu Lobo
może być uznany za „ojca” rasy w Szwajcarii. Jego potomkowie, wpisani do
szwajcarskiej księgi rodowodowej (LOS), i kolejne psy sprowadzone z USA
i Kanady, dali początek licznej grupie białych owczarków. Obecnie psy te,
o pochodzeniu znanym od kilku pokoleń , znane są w całej Europie. Od 1991
roku rasa uznana jest w Szwajcarii. WRAŻENIE OGÓLNE: Mocny, dobrze umięśniony pies średniej wielkości, o średnio mocnym kośćcu
i wydłużonej, eleganckiej sylwetce. Biały owczarek ma stojące uszy, sierść
długą lub krótką, zawsze z podszerstkiem. WAŻNE PROPORCJE: Sylwetka umiarkowanie prostokątna: stosunek długości tułowia (mierzonej od
stawu barkowego do guza siedzeniowego) do wysokości w kłębie jak 12 : 10.
Długość kufy od trufli nosa do stopu nieco większa od długości mózgoczaszki,
mierzonej od stopu do guza potylicznego. ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Żywy, nigdy nie nerwowy, czujny. Łatwy do ułożenia, lubiący działanie, przyjacielski,
ale nie przesadnie wylewny, umie zachować się w każdej sytuacji, przywiązany
do właściciela, nigdy nie lękliwy lub agresywny bez powodu. Wesoły
i łatwo uczący się pies pracujący i sportowy, nadający się do najrozmaitszych
zadań. Wysoka inteligencja społeczna pozwala mu łatwo przystosowywać się
do wszystkich sytuacji i wydarzeń. GŁOWA: Mocna, sucha i ładnie wyrzeźbiona, proporcjonalna do tułowia. Oglądana
z góry i z boku ma kształt klina. Osie poziome kufy i mózgoczaszki równoległe. Mózgoczaszka: Czaszka: Tylko lekko zaokrąglona, bruzda czołowa tylko lekko zaznaczona. Stop: Lekko zaznaczony, niemniej jednak dobrze widoczny. Trzewioczaszka: Nos: Średniej wielkości, pożądany czarny, ale dopuszczalny jaśniejszy, także
jasny, „śnieżny”. Kufa: Mocna i umiarkowanie długa w stosunku do czaszki, grzbiet nosa i dolna
linia kufy proste, lekko zbieżne w kierunku nosa. Wargi: Suche, przylegające, jak najciemniejsze. Uzębienie: Mocne i kompletne, równo rozmieszczone, zgryz nożycowy. Oczy: Średniej wielkości, kształtu migdała, osadzone trochę skośnie, brązowe
lub ciemnobrązowe. Powieki przylegające, pożądane czarne. Uszy: Stojące, wysoko osadzone i sztywno noszone, równoległe wobec siebie
i skierowane do przodu, kształtu długiego, na końcu lekko zaokrąglonego
trójkąta. SZYJA: Średniej długości, dobrze umięśniona, bez podgardla. Elegancko, łukowato
wygięta, płynną linia prowadzi od głowy do kłębu. TUŁÓW: Linia górna: Mocna, dobrze umięśniona, średniej długości. Kłąb: Wyraźny. Grzbiet: Równy, mocny. Lędźwie: Silnie umięśnione. Zad: Długi, średniej szerokości, lekko opadający w kierunku ogona. Klatka piersiowa: Niezbyt szeroka, głęboka ( około 50% wysokości w kłębie),
sięga łokcia, owalna i długa. Wyraźne przedpiersie. Słabizna i brzuch: Słabizna mocna, boki szczupłe, linia dolna umiarkowanie
podciągnięta. OGON: W kształcie kity, szablasty, zwężający się ku końcowi, dość nisko osadzony,
sięga przynajmniej stawu skokowego. W spoczynku wiszący prosto lub lekko
szablasto wygięty w ostatniej jednej trzeciej długości. W ruchu noszony wyżej,
ale nigdy nie powyżej linii grzbietu. KOŃCZYNY: Kończyny przednie: Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym
kośćcu. Proste, przy oglądaniu z przodu umiarkowanie szeroko
rozstawione; oglądane z boku dobrze kątowane. Łopatka: Długa i ukośnie ustawiona, dobrze kątowana z ramieniem i silnie
umięśniona. Ramię: Dostatecznie długie, mocno umięśnione. Łokcie: Ściśle przylegające do tułowia. Przedramię: Długie, proste i suche. Śródręcze: Mocne, tylko lekko nachylone. Łapa: Owalna, palce zwarte i dobrze wysklepione, mocne, czarne opuszki,
pazury pożądane ciemne. Kończyny tylne: Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym
kośćcu. Oglądane z tyłu proste i równoległe, niezbyt szeroko rozstawione.
Oglądane z boku odpowiednio kątowane. Udo: Średniej długości, dobrze umięśnione. Kolano: Dostatecznie kątowane. Popudzie: Średniej długości, ukośnie ustawione, o mocnym kośćcu i mięśniach. Staw skokowy: Mocny, dobrze kątowany. Śródstopie: Średniej długości, proste i suche. Łapa: Owalna, tylna nieco dłuższa od przedniej, palce zwarte i dobrze wysklepione,
mocne, czarne opuszki, pazury pożądane ciemne. CHODY: Krok rytmiczny i wytrzymały, dobry wykrok i mocny napęd, kłus swobodny
i przestrzenny. SKÓRA: Bez fałd i zmarszczek, ciemna pigmentacja. SZATA: Sierść średnio długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, a szyja i tylne strony nóg – trochę dłuższym, niż na tułowiu. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy. Sierść długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, na szyi długi włos tworzy wyraźnągrzywę, a na udach portki, obfita kita. Włos nie powinien być nigdy przesadnie długi. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy. Maść: Biała.
SARCA Saville Blanc SENECA OD LUBY Białe Wzgórza Sierść długa Sierść średnio długa/"krótka"
WIELKOŚĆ I WAGA: Wysokość w kłębie: Pies 58 – 66 cm Suka 53 – 61 cm Waga: Pies ok. 30 – 40 kg Suka ok. 25 – 35 kg Nie należy dyskwalifikować typowych psów, gdy są trochę większe lub
mniejsze. WADY: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane
w zależności od stopnia nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan
psa, oraz zdolność do wykonywania tradycyjnej pracy. - Lekki żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona. - Niepełna pigmentacja nosa, warg i powiek. - Wilcze pazury, z wyjątkiem tych krajów, gdzie ich usuwanie jest prawnie
zabronione. WADY DUŻE: - Budowa ciężka, sylwetka kwadratowa. - Niewłaściwy wyraz płci. - Brak zębów innych, niż dwa P1 (M3 nie bierze się pod uwagę). - Wiszące albo częściowo załamane uszy. - Mocno opadająca linia grzbietu. - Ogon zakręcony w kółko, zniekształcony, haczykowaty, noszony ponad
grzbietem. - Włos okrywowy jedwabisty lub miękki, wełnisty, kędzierzawy, nie dość
zwarty, długi włos bez podszerstka. - Wyraźny żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie
ogona. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: - Wyraźna lękliwość lub agresja. - Każdy pies wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru
powinien być zdyskwalifikowany. - Nadpobudliwość, agresja z nadpobudliwości, zachowanie letargiczne,
znaczna lękliwość - Oko (jedno lub obydwa) niebieskie, oczy wypukłe. - Entropium lub ektropium. - Przodozgryz lub tyłozgryz, krzywe szczęki. - Zupełny brak pigmentu na nosie, wargach i powiekach. - Zupełny brak pigmentacji skóry i opuszek łap. - Albinizm. UWAGA: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Wersja angielska: 12.08.2011 Wersja polska: 16.08.2011